Przygodę z harcerstwem rozpoczął w Hufcu Częstochowa w 1958 roku. W tym też roku złożył Przyrzeczenie Harcerskie na Zielonej Górze w pięknym miejscu jury krakowsko-częstochowskiej, nieopodal ruin zamku w Olsztynie. W drużynie pełnił funkcje przybocznego i skarbnika.
Ponownie wrócił do ZHP w roku 1966. Po złożeniu Ślubowania Instruktorskiego i ukończeniu kursu podharcmistrzowskiego na CAS (Centralna Akcja Szkoleniowa) Karwica 66, rozpoczął pracę instruktorską w Hufcu Warszawa Mokotów w referacie harcerskim. W roku 1968 był komendantem obozu nad jeziorem Partęczyny w zgrupowaniu obozów Hufca ZHP Warszawa Mokotów Brodnica 68. Było to zgrupowanie liczące ponad 700 uczestników. Uczestniczył z wielu akcjach i imprezach hufca, m.in. w uroczystości nadania hufcowi im. Szarych Szeregów na stadionie „Warszawianki”.
W roku 1970 dh. Władek Setniewski namówił go do pracy w Hufcu Otwock. Prowadził 71 drużynę harcerską przy Szkole Podstawowej Nr 2 w Józefowie, przez pewien czas kierował również pracą Ośrodka Józefów. Przez kilka kadencji był członkiem Komendy Hufca Otwock, komendantem zimowisk i obozów w ramach akcji letniej: we Wiartlu (1971), w Jazach (1972 i 1973), Przerwankach (1976, 1979), Borzyszkowach (1982). Jesienią 1979 r. został wybrany na funkcję Komendanta Hufca ZHP Otwock. Formalnie tę funkcję pełnił od 1.01.1980 r do 31.12.1982 r. W tym też okresie został wiceprzewodniczącym Komisji Instruktorskiej Chorągwi Stołecznej ZHP.
“Miałem tam przyjemność współpracować z druhem Staszkiem Sieradzkim – „Świstem” – żołnierzem Batalionu „Zośka”. Był to trudny okres czasu wojennego. W komisji pod kierownictwem dh. Michała Najgrakowskiego nie pozwoliliśmy jednak wyrzucić z przyczyn politycznych żadnego instruktora z ZHP, anulując decyzje niektórych komisji hufcowych. Z okresu stanu wojennego szczególnie zapamiętałem jego pierwsze dni. ZHP nie było organizacją zawieszoną. W tych dniach nastąpiła tragiczna powódź w Płocku. Po kilku dniach cały pokój w Hufcu był pod sufit zapełniony darami dla powodzian przyniesionymi przez harcerzy. A były tam towary deficytowe, kartkowe. To było naprawdę budujące, gdy wyjechała z Hufca ciężarówka z pomocą!”
Działalność instruktorska druha Zyberta wynikała w dużej mierze z pracy zawodowej nauczyciela w Szkole Podstawowej Nr 2 i Nr 1 w Józefowie, w XVIII LO im. Jana Zamoyskiego w Warszawie, w II LO w Otwocku. Był również starszym asystentem w Instytucie Programów Szkolnych, członkiem zespołu programowego języka rosyjskiego przy Ministrze Edukacji Narodowej, nauczycielem-metodykiem – kierownikiem Zespołu Nauczycieli Metodyków Języków Obcych w Warszawie, członkiem Komitetu redakcyjnego „Przeglądu Rusycystycznego”.
Od roku 1974 nieprzerwanie współpracuje z Wydawnictwami Szkolnymi i Pedagogicznymi (WSiP). Jest autorem kilku cykli podręczników do nauki języka rosyjskiego dla szkół średnich i zawodowych oraz dla dorosłych w wydawnictwie LINGO. Przez kilka lat prowadził na portalu WSiP kącik porad metodycznych dla nauczycieli języków obcych.
Za działalność zawodową został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi. Posiada również Krzyż „Za zasługi dla ZHP” oraz srebrną odznakę honorową „Za zasługi dla Warszawy”.
Prywatnie kocha i zna Tatry!
